Delen is helen
Mijn vraag
Ik zoek mensen die met mij dit plan gaan dragen en de pilot op gaan zetten.
Ik kan helpen!Gebrek aan nazorg bij jongeren kweekt psychische trauma’s
Probleem constatering: Neem een verkeersdrama, vier jongeren op zaterdagavond tegen een boom; twee overleven het niet. Een schokkende gebeurtenis. Hoe dan verder voor deze jongeren en hun vrienden? Hoe kunnen zij goed rouwen? 87% van rouwende jongeren praat zelden of niet over de dood van een dierbare en denkt geen professionele hulp nodig te hebben. Wat ze wel nodig hebben, is elkaar. Sociale steun is de beste manier om te helen. In de praktijk blijken jongeren wel met elkaar te praten, maar geen moeilijke gevoelens met elkaar te delen. Jongeren raken eenzaam in hun verdriet, gevoelens worden niet goed doorleefd, en er ontstaan ‘eilandjes van verdriet’.
Mijn idee: Maar hoe dan wel? Ik pleit voor het collectief aanbieden van groepsgesprekken aan jongeren nadat ze een impactvolle gebeurtenis in hun omgeving hebben meegemaakt. Voor volwassenen is goede nazorg wettelijk geregeld, maar wie bekommert zich om de jongeren?
Emotionele eenzaamheid voorkomen
Het actief verbinden van jongeren rondom zo’n schokkende gebeurtenis versterkt hun onderlinge sociale relaties. Dat is belangrijk om emotionele eenzaamheid te voorkomen. De methode Delen is Helen geeft handvatten om jongeren bijeen te brengen. Hiermee krijgen ze de gelegenheid om gedachten en gevoelens met elkaar te delen (sociale steun) en ze krijgen uitleg over wat normale reacties zijn op abnormale gebeurtenissen. Daardoor begrijpen jongeren hun eigen gevoelens en emoties beter. Jongeren denken te vaak ‘ik ben de enige die zich zo voelt’. Het werkt verbindend en helend om te weten dat je niet de enige bent.
Hiaat in hulpverleningsland
Nazorg aan jongeren, nadat ze een schokkende gebeurtenis in hun omgeving hebben meegemaakt, is een hiaat in hulpverleningsland. Jongeren komen niet uit zichzelf en ze krijgen geen hand uitgereikt. De adolescentie is een gevoelige ontwikkelingsperiode met unieke en belangrijke ontwikkelingstaken, zoals het vaststellen van een eigen stabiele identiteit en het vormen van sociale groepen. Het ervaren van verlies kan daarom juist in deze periode verstorend zijn voor de ontwikkeling. Daarnaast is er tijdens de adolescentie al een relatief hoger risico op het ontwikkelen van mentale stoornissen, welke vergroot wordt door rouw.
Kortom, dat er zo weinig aandacht besteed wordt aan nazorg bij jongeren leidt later tot een hoger aanbod aan klanten voor de geestelijke gezondheidzorg. Nazorg in groepsverband is dus echt geen overbodige inzet. In de praktijk hoor ik jongeren nooit zeggen: ‘Dit was niet nodig geweest’. Jongeren blijken er altijd iets uit te halen. Ik pleit ervoor dat we in Nederland jongeren in zulke omstandigheden de hand uitreiken. Dat gebeurt nog veel te weinig.
Betrokken personen: Imw Tilburg heeft belangstelling getoond om een pilot te starten.
De uitdaging: Is het haalbaar om de methode Delen is helen als pilot in te zetten in de regio Tilburg, zodat jongeren na impactvolle gebeurtenissen, betere nazorg als groep krijgen.
Emotionele eenzaamheid voorkomen
Website Facebook pagina Instagram paginaHet actief verbinden van jongeren rondom zo’n schokkende gebeurtenis versterkt hun onderlinge sociale relaties. Dat is belangrijk om emotionele eenzaamheid te voorkomen. De methode Delen is Helen geeft handvatten om jongeren bijeen te brengen. Hiermee krijgen ze de gelegenheid om gedachten en gevoelens met elkaar te delen (sociale steun) en ze krijgen uitleg over wat normale reacties zijn op abnormale gebeurtenissen. Daardoor begrijpen jongeren hun eigen gevoelens en emoties beter. Jongeren denken te vaak ‘ik ben de enige die zich zo voelt’. Het werkt verbindend en helend om te weten dat je niet de enige bent.